Sponsoren:
  • 2B in Business zorgt voor de hosting en ontwikkeling van de website
  • B-E-Rent heeft een trekker met oplegger beschikbaar gesteld
  • Accu Handel Utrecht heeft zorg gedragen voor een nieuwe accu
  • http://www.veldhuizenwagenbouw.nl/
  • Kalmijn & van Meurs verfservice
  • dagjeuit.com
  • BroekhuisDeBilt.
  • http://www.apotheekbilthoven.nl/
  • Datema

 


  Aanmelden voor de nieuwsbrief:

Nieuwsbrief `Hoe doen wij het eigenlijk in de bus`

Reizen per TOFBus

In deze nieuwsbrief gaan we wat babbelen over het dagelijks leven in TOFBus. Hoe houden we het vol om te rijden, eten, wonen en slapen terwijl onze oude legerbus nog steeds als een kogel door Marokko raast en andere teams verbaasd doet toegeven dat onze 2500 kilo wegende bolide hun veel lichtere auto's kan bijhouden. Het belangrijkste is.....
» lees meer

Westelijke Sahara en grensovergang Mauretanië

Deze stuk schrijven we op de avond van 17 november, we zijn vandaag de grens van Mauretanië over gegaan. Sinds Tafraoute, drie dagen geleden, moesten er veel kilometers door de westelijke sahara gereden worden. De dagafstanden waren 725km (Laayoune), 545km (Dakhla) en 425 km (Nouadhibou, Mauretanië). De dagen zijn gevuld geweest met opstaan om 6:45, rijdend ontbijten, korte pauzes en veel politieposten. Soms in een stad of dorp stoppen voor de noodzakelijke boodschappen en dan weer door met kilometers vreten door de eindeloze schoonheid van de droge en soms dreigende westelijke sahara. TOFBus heeft het heel erg goed gedaan, alleen een langzaam leeglopende voorband is vervangen door één van de vier reservewielen. Naarmate we verder naar het zuiden doorstoten merken we dat TOFBus als een steeds jongere en betere bus in het straatbeeld naar voren komt. De andere auto`s worden ouder en meer aftands waardoor TOFBus aan gevoelswaarde wint.
De climax van drie dagen asfalthappen is de grensovergang Marokko – Mauretanië. Aan de marokkaanse kant vind je orde in de bureaucratie. Je moet van loket naar loket maar er zit logica en volgorde in,dat scheelt. Ook het terrein is ordelijk ingedeeld en overzichtelijk. Een grappig moment is bij de pascontrole. Martin staat met 16 paspoorten van Challengerijders aan de balie, een andere challenger heeft 14 paspoorten onder zijn hoede. De douanier heeft er een grote bende van gemaakt en laat ons een voor een de passen zien. Wij noemen wie bij wie hoort totdat we bij een pas tegelijkertijd roepen dat die in onze groep hoort. We worden wat meewarig aangekeken en de pas verdwijnt naar het einde van de stapel waar we met succes in de herkansing gaan. Na een kleine 2 uur zijn de formaliteiten afgehandeld en rijden we door de slagboom het niemandsland tussen de beide landen in. Wat we zien gaat voorbij onze verbeelding...
» lees meer